در این پست قصد داریم شما را با مراحل کاشت، داشت و برداشت زرشک آشنا کنیم.
زرشک یک گیاه از راسته آلاله ها بوده و جز تیره زرشکیان محسوب می شود. این گیاه؛ یک گیاه نهان دانه، دو لپه ای، جدا گلبرگ و از نظر تشکیل گل یک گیاه روز بلند است.
زرشک در قرن هفتم شناخته شد. زرشک در نواحی معتدل نیم کره شمالی می روید. اگر چه مزارع زرشک در بیشتر نواحی ایران یافت می شوند ولی مرکز اصلی پرورش زرشک در ایران استان های خراسان جنوبی و اصفهان هستند.
مراحل کاشت، داشت و برداشت زرشک
تکثیر گیاه زرشک از طریق پاجوش صورت می گیرد. به این صورت که کشاورزان در طی ماه های بهمن تا فروردین پاجوش های ۱ تا ۳ ساله را از گیاه مادر جدا می کنند. و این پاجوش های جدا شده را سریعا در خاک مرطوب قرار می دهند.
پا جوش در خاک مرطوب شروع به ریشه زایی می کند و سبز می شود.
قلمه های ایجاد شده را در خاک های آماده کشت می کارند. برای کاشت این قلمه ها، برای گیاه گودی ای ایجاد می کنند و گیاه را داخل گودی قرار می دهند و می کارند.
زرشک در ۴ سال ابتدایی پس از کشت بازدهی چندانی ندارد. و اولین محصول اقتصادی آن در سال پنجم است. این گیاه تا ۸۵ سال به بار می نشیند و پر محصول ترین سال این گیاه بین سال های ۱۴ تا ۲۵ سالگی است.
زرشک یک گیاه مقاوم در برابر آب است. محیا شدن آب مورد نیاز زرشک به داشتن محصولی مرغوب و با دانه های درشت کمک خواهد کرد.
دوره آبیاری برای گیاه زرشک در نواحی مختلف با توجه به نوع خاک و شرایط آب و هوایی تغییر می کند. ولی به طور معمول، آبیاری معیار برای زرشک هر ۱۰ الی ۱۲ روز است. و گیاه با این دوره آبیاری بازدهی مناسبی دارد.
این گیاه از اوایل شهریور شروع به تغییر رنگ می کند. در ماه آبان برداشت این گیاه شروع می شود. از هر ۴ کیلو زرشک تازه به طور تقریبی یک کیلو زرشک خشک شده تولید می شود.
پس از برداشت زرشک، زرشک را خشک می کنند. برای خشک کردن زرشک شاخه های زرشک را در زیر سایه از نخ هایی آویزان می گنند و یا شاخه ها را در زیر نور خورشید خشک می کنند.
پس از خشک شدن زرشک را بادکشی می کنند. زرشک های بادکشی شده را در دستگاه سورت قرار می دهند تا زرشک به طور کامل جداسازی شود.
پس از گذشتن از دستگاه سورت. زرشک آماده بسته بندی و عرضه در بازار است.
در ماه های آبان تا بهمن هرس زرشک صورت می گیرد. این هرس شامل پیراستن شاخه های خشک گیاه است.